"นาย... ทำไมต้องแกล้งหลับด้วย ไม่อยากคุยกับฉันขนาดนั้นเลยหรอจินยอง" น้ำเสียงตัดพ้อจนตากลมโตต้องรีบเปิดมามอง
"ปละ เปล่านะ ผะ ผมไม่ได้ไม่อยากคุยกับพี่ ผมแค่..." สบตาคมได้ไม่นานก็ต้องหลุบตาลงซ่อนความรู้สึกประหม่า
"แค่..." แจบอมเค้นเสียงตาม
"โอ้ยยย ก็แค่อาย ดะ โดนทำแบบนั้น มันก็เขินใช่มั๊ยล่ะ" ใบหน้าแดงก่ำเรียกรอยยิ้มประดับหน้าคนฟัง
"แล้วทำไงถึงจะหาย อยากคุยกับนาย ไม่อยากให้หลบหน้า" แขนแข็งแรงเหนี่ยวเอวบางดึงคนตัวเล็กเข้าหาให้ใกล้ชิดกันมากขึ้น
"งื้อออ ไม่รู้" จินยองยกมือดันแผงอกอีกคนขืนตัวไว้ แต่ก็แทบจะสู้แรงไม่ได้จนแทบจะซุกเข้าไปหาแผงอกหนาๆ อยู่แล้ว
"ให้ทำคืนก็ได้อ่ะ เมื่อวานฉันทำนาย วันนี้นายทำฉัน แล้วหายกันนะ" จินยองได้แต่หน้าเหวอ ไม่ทันได้ตั้งสติมือเล็กๆ ก็ถูกพาไปซุกเข้ากางเกง แจบอมแค่อยากแกล้งน้อง เขินซะน่ารักเลย หอมแก้มแดงๆ ไปอีกหลายฟอด แต่สิ่งที่คิดไว้ผิดไปจากความเป็นจริง เมื่อมือเล็กๆ จากที่กำแน่นถดหนี อยู่ๆ ก็จับหมับจนร่างหนาสะดุ้งเฮือก จินยองรวบรวมความกล้าเป็นไงเป็นกัน
"จินยองอ่า" เสียงแหบพร่าเซ็กซี่ทำเอาใจสั่นหนัก ซุกหน้าซ่อนความเขินอายบนใบหน้าไปกับซอกคอของอีกคน ก่อนจะค่อยขยับมือเลื่อนขึ้นลงช้าๆ เนิบนาบไปตามความยาว
"อื้ม จินยอง" ยิ่งแจบอมส่งเสียงครางพอใจมากเท่าไหร่ เจ้าตัวเล็กยิ่งเหมือนได้รับคำชม แท่งเนื้อร้อนที่ขยายตัวเต็มที่คับมือยิ่งทำให้ตื่นเต้นใจสั่นจนลมหายใจติดขัด จินยองไม่ได้แค่เรียนดีอย่างเดียว เรื่องอื่นๆ ก็เรียนรู้เร็วเช่นกัน ในสมองจดจำได้ดีว่าเมื่อวานพี่ทำยังไง ปากอิ่มจรดลงบนผิวตรงลำคอหนา ก่อนจะค่อยๆ ดูดเม้มเบาๆ ยิ่งจูบยิ่งสัมผัส ก็ยิ่งรู้สึกดี กลิ่นหอมเฉพาะตัวของพี่แจบอมทำให้หลงมัวเมาไปกับแรงอารมณ์ ส่วนล่างก็ยิ่งเร่งสาวมือให้เร็วมากขึ้น
"อื้ม" แจบอมครางฮึมฮัมในลำคอ ถ้าเจ้าตัวเล็กจะทำขนาดนี้ เค้าก็ไม่รู้จะห้ามใจได้มากน้อยแค่ไหน มือหนาเลื่อนจากเอวบางจับหมับเข้าที่ก้นกลมกลึง บีบขย้ำนวดเฟ้นเนื้อแน่นๆ อย่างเอาแต่ใจ
"อ๊ะ อ่าาาาา" ความเสียวซ่านแล่นแปลบเข้าโจมตีคนตัวเล็กจนต้องเบียดร่างน้อยๆ เข้าหา
"จินยอง ถ้านายไม่หยุดตอนนี้ ฉันไม่รับประกันความปลอดภัยของนายนะ" แจบอมกัดฟัดกรอด มือเล็กทำหน้าที่ได้ดีเกินคาด จินยองช้อนตาขึ้นมองพี่ ตากลมหวานฉ่ำเยิ้ม ดูท่าสติการยับยั้งชั่งใจจะไม่อยู่ในมโนสำนึกอีกต่อไปแล้ว ใบหน้าหวานเคลื่อนเข้าใกล้ ปิดเปลือกตาลงช้าๆ ช่างเป็นภาพที่ยั่วยวนจนแจบอมเองก็จะไม่ทนเหมือนกัน จรดริมฝีปากบดเบียดดูดดึงริมฝีปากอิ่มให้สมกับที่เฝ้าอดทนมานาน มือหนารูดรั้งกางเกงคนตัวเล็กลง กอบกุมส่วนกลางลำตัวปรนเปรอให้ไม่ต่างกัน
"อื้อออออ อืมมมม" จินยองครางไม่ได้ศัพท์เพราะปากกำลังถูกรุกล้ำจากเรียวลิ้นที่กำลังความหาความหวานในโพรงปาก ลิ้นเล็กพยายามตอบโต้จนคนพี่เคลิบเคลิ้ม แจบอมไม่ได้คิดจะหักห้ามใจอีกต่อไป ดันร่างเล็กนอนราบไปบนเตียงจัดการถอดเสื้อผ้าที่เกะกะออก พาร่างหนามาคร่อมทาบทับจ้องมองร่างเปลือยเปล่าที่แสนงดงาม ตากลมโตฉ่ำหวาน ผิวที่เคยขาวเนียนแดงก่ำ ใบหน้าที่หันหนีถูกจับหันกลับมาสบตากันในระยะประชิด
"พี่รักนายนะ จินยอง" แจบอมจูบลงบนกลีบปากอิ่มอีกครั้งและอีกครั้งเหมือนจะตอกย้ำคำว่ารักให้สนิทแน่น ดวงตากลมรื้นไปด้วยน้ำตาคำตอบในใจตัวเองชัดเจนขึ้นจนตื้อในอก
"ผมก็รักพี่ ฮึก" แขนเล็กไขว่คว้ากอดพี่แน่น
"ไม่ต้องร้อง คืนนี้นายต้องเสียน้ำตาอีกหลายรอบ" เสียงกลั้วหัวเราะเจ้าเล่ห์ เรียกเลือดซับแก้มขาวๆ จนต้องกัดริมฝีปากข่มความเขิน นิ้วเรียวยาวบีบคางให้คนตัวเล็กเลิกกัดปาก
"มา ฉันช่วยกัด" ฟันคมขบเบาๆ บนปากอิ่ม ไล้เลียไปตามรอยแยก เกี่ยวกระหวัดหยอกล้อกับลิ้นเล็ก มือหนาลูบไล้ไปตามผิวนุ่มลื่น นวดเฟ้นอกนิ่ม สกิดยอดอกจนแข็งสู้มือ จูบไล้ตามผิวแก้มนิ่ม สันกรามไล่ลงมาตามคอระหง จนถึงยอดอกแข็งชัน ดูดกลืนแรงๆ จนร่างเล็กต้องแอ่นอกตาม
"พิ พี่แจบอม มันเสียว" เสียงครางกระเส่ายิ่งกระตุ้นอารมณ์ให้พุ่งสูง ร่างหนายังคงพรมจูบไปทั่วแสดงความเป็นเจ้าของ จูบลงบนท้องบางจนหดเกร็งก่อนจะจับขาเล็กๆ ให้ตั้งชันขึ้นและแยกออกห่าง ใช้ปากครอบครองแท่งเนื้อร้อนของอีกคน
"งื้อออ พี่ อื้อออ อย่า มันเสียว" จินยองยกมือขึ้นปิดปากกลั้นเสียงน่าอาย อีกมือก็ขยุ้มกลุ่มผมของคนที่กำลังรูดปากขึ้นลงอยู่หว่างขา
"พี่ พอแล้ว มันจะ มัน อื้ออออ" เกินจะทนรับความเสียวซ่านได้อีกจนต้องปลดปล่อยออกมา แจบอมยังคงดูดกลืนไล้เลียคราบน้ำขาวขุ่นไปทั่ว จนร่างบางบิดเร่า มือใหญ่ดันขาเล็กขึ้นสูงจนเห็นช่องทางสีหวานที่ปิดสนิท ส่งเรียวลิ้นไปโลมเลียเพิ่มความคุ้นชิน แม้ตอนนี้จะฉ่ำเยิ้มมากแล้วก็ตาม
"งื้ออออ พี่แจบอม อย่ะ อย่า" ร่างเล็กสั่นเทิ้ม เหงื่อผุดพราย ปลายเท้าจิกเกร็ง เสียวจนจะบ้าตาย ร่างหนายืดตัวขึ้นเมื่อดูว่าอีกคนค่อนข้างพร้อม ส่งเรียวนิ้วลุกล้ำเข้าไปแทน
"อื้อออออ" ความรู้สึกแปลกใหม่กำลังแล่นเข้าโจมตีร่างเล็ก ไม่ได้เจ็บมาก แต่อึดอัด พอจำนวนนิ้วเพิ่มมากขึ้นถึงเริ่มมีอาการเจ็บนิดๆ จนต้องกัดปาก แจบอมรีบก้มลงไปจูบปลอบประโลม เพราะความคับแน่นที่ตอดรัดนิ้วยังแทบขาดใจ ขยับไม่ได้เลย
"ไม่เกร็งนะ ฉันไม่อยากให้นายเจ็บ" มืออีกข้างช่วยรูดรั้งแกนกายของคนตัวเล็ก ปลายลิ้นเลียสกิดถี่ที่ยอดอก ช่วยให้เริ่มขยับนิ้วเข้าออกได้ง่ายขึ้น
"อย่างนั้นคนเก่ง จัดการให้หน่อยสิ" จินยองยื่นมือไปรูดรั้งตามคำสั่ง ได้แต่คิดว่าใหญ่ขนาดนี้จะเข้าไปในตัวเค้าได้ไง
แจบอมถอนนิ้วออก ถูไถส่วนหัวไปตรงทางเข้า จินยองได้แต่หลับตาปี๋ ขยุ้มผ้าปูเตียงไว้แน่น แจบอมค่อยๆ กดส่วนหัวเข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่ม มันขมิบถี่เสียวจนแทบขาดใจ
"อื้อ อืออออ พี่แจบอม" น้ำตาเม็ดโตกลิ้งลงอาบแก้มนุ่ม แจบอมดันส่วนที่เหลือเข้าไปจนสุดค้างไว้ยังไม่ขยับ ก้มลงไปจูบปลอบคนตัวเล็ก เป็นความรู้สึกดีที่ได้ครอบครองคนตัวเล็กโดยสมบูรณ์
"รักนายนะ" แจบอมกดจูบไปทั่วใบหน้าน่ารัก ค่อยๆ ขยับส่วนล่างเข้าออกช้าๆ
"อ๊ะ อา พี่ อือออ" จินยองตื่นเต้นหายใจแรงจนอกกระเพื่อม จากความเจ็บอึดอัดในตอนแรกเริ่มเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่าน มือเล็กจับยึดไหล่หนาระบายอารมณ์ ใบหน้าสุขสมแสนเซ็กซี่ยั่วยวนจนทำให้คนมองยิ้มร้ายออกมา จับยึดสะโพกมนลอยโด่งก่อนจะสอบเอวเข้าถี่รัว ทั้งยังกระแทกเน้นๆ กับเนื้อสะโพกจนเกิดเสียงดัง
"อ๊ะ อ๊ะ พี่ อื้อออ อ่าาาาาาา เบาๆ หน่อย อื้ออออ" เสียงร้องห้ามไม่ได้เข้าหูคนเหนือร่างซักนิด ยังคงกระแทกเข้าออกแรงดีไม่มีตก แต่ร่างบางที่เสียวทั้งข้างหลังและข้างหน้าที่ถูไถไปกับลอนกล้ามท้องจวนเจียนจะถึงฝั่งเต็มที
"พี่ จะ มันจะ...แล้ว อ๊ะ" ร่างน้อยกระตุกเกร็งปลดปล่อยเลอะหน้าท้องของทั้งคู่ ด้านหลังตอดรัดแกนกายแน่นจนแจบอมกัดฟันกรอด เค้ารักทั้งจินยองทั้งร่างกายนี้ กระแทกถี่รัวและกระแทกแรงครั้งสุดท้ายเบียดชิดสะโพกแน่นหนันปลดปล่อยน้ำรักเข้าไปจนล้นทะลักออกมา ร่างหนาก้มลงมาจูบปากอิ่มอีกครั้งก่อนจะนอนซบลงบนอกบาง
"พี่แจบอมออกไปได้แล้ว" จินยองที่เริ่มมีสติกลับมา ยังรู้สึกถึงตัวตนของอีกคนที่ยังอยู่ในตัว และมันดูไม่ได้อ่อนแรงลงเท่าไหร่
"ถ้าออกก็ต้องเข้าใหม่อยู่ดีแหละ" แจบอมเท้าแขนกับเตียงสบตาคนตัวเล็ก โดนมือน้อยฟาดเพี้ยะเข้าที่ไหล่
"งื้อออ พอแล้ว"
"แต่นายก็รู้สึกดีไม่ใช่หรอ" ร่างหนาขยับเข้าออกสองสามที
"อ๊ะ อาาาา พี่แจบอม!" ไม่รู้จะเถียงอะไรในเมื่อที่พี่พูดเป็นความจริง กำลังคิดเพลินๆ ร่างหนาก็ถอนตัวออก
"อ๊ะ!!!" ร่างน้อยถูกพลิกคว่ำลงกับเตียง มือหนายกสะโพกมนลอยโด่งเอาหมอนรองให้ ก่อนจะยึดไว้แล้วกดแท่งเนื้อร้อนแข็งชันกลับเข้าไปอีกครั้ง แนบตัวลงมาพรมจูบไปตามหลังขาวเนียน
"ก็บอกแล้วว่าจะต้องร้องไห้อีกหลายครั้ง ถือว่าเป็นรางวัลความอดทนของฉันก็แล้วกันนะ จุ๊บ"
"งื้้ออออ พี่บ้า อ๊ะ อ่าาาา"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น