Taste of me cut ep1
"ไอ้มาร์ค มึงแพ้ไปเอาขนมในครัวมาเลยไป" แจ๊คสันชี้ไม้ชี้มือเข้าไปในบ้าน ส่วนตัวเองก็ลอยคอว่ายน้ำแกล้งคนที่เหลือในสระต่อ คนโดนสั่งหน้าไม่สบอารมณ์เท่าไหร่แต่ก็ต้องยอมรับความพ่ายแพ้
"จะมาขโมยขนมกินก่อนรึไง" เสียงทุ้มดังข้างใบหูจนผมสะดุ้งหันหน้าไปหาต้นเสียง
"พี่มาร์ค!!!" ไม่นึกเลยว่าจะเจอพี่มาร์ค แถมเจอในสภาพตัวเปียกเปลือยท่อนบนโชว์มัดกล้ามเนื้อแน่น ผมเปียกน้ำที่ถูกเสยขึ้นไปยิ่งทำให้พี่เค้าดูแบดซะจนเลือดกำเดาจะไหล
"เปล่าขโมยนะฮะ เอามาให้เพิ่มต่างหาก ผมพึ่งช่วยคุณแม่ทำคุกกี้มา กำลังจะจัดใส่จาน" พี่มาร์คชะโงกหน้าผ่านไหล่ผมไปมองขนมในจาน ใกล้ชนิดที่น้ำจากตัวพี่เค้าหยดใส่ผม ผมตกใจเผลอยกสองมือดันแผงอกแข็งแรง
"ทะลึ่งจับอะไรน่ะ" ให้ตายเถอะทำไมวันนี้พี่มาร์คน่ารักจัง มีหยอกล้อผมด้วย ไอ้มุมปากที่ยกนิดๆนั่นอีก จะหล่อเกินไปแล้วนะ
"หวา แบมไม่ได้ตั้งใจจับนะฮะ แค่ตกใจมากไปหน่อย" ผมรีบชักมือออก ถึงจะเสียดายก็เถอะกล้ามแน่นมาก
"ไม่เป็นไร จับมาเดี๋ยวจับกลับ ไม่โกง"
"อะไรนะฮ... อื้อ!" ผมยังไม่ทันได้ประมวลผลกับคำพูดของพี่มาร์ค มือหนาก็จับหมับเข้าที่หน้าอกผม นิ้วโป้งทั้งสองข้างขยี้แรงๆ ลงบนยอดอก จนผมหลับตาปี๋ พี่มาร์คเดินเข้าหาจนหลังผมแนบไปกับผนังห้องครัว เป็นโอกาสให้พี่มาร์คยิ่งจับขยำคลึงวนไปมาแรงมากขึ้นอีก นี่มันไม่โกงตรงไหน ผมแตะนิดเดียวพี่มาร์คแม่งขยำคามือเลย
"พี่...พี่มาร์ค อื้อ" ความรู้สึกเสียวแปลกๆ เริ่มจู่โจมตามน้ำหนักมือ จนผมเข่าอ่อนต้องยึดไหล่พี่มาร์คไว้แน่น ก่อนจะทรงตัวไม่ไหว ถึงขาจะอ่อนแต่อย่างอื่นกลับดูจะแข็งขึ้นไม่สัมพันธ์กันซักเท่าไหร่
"หึหึ ความรู้สึกไวชะมัด ทำอย่างกับไม่เคยงั้นแหละ" เสียงต่ำหัวเราะในลำคอทำเอาผมหัวหมุน จำเป็นต้องแกล้งกันขนาดนี้มั๊ยพี่ต้วน
"จำไว้อย่างนะ ฉันไม่ชอบเด็กแอ๊บใส มันน่ารำคาญ" เสียงกระซิบที่ข้างหูไม่น่าตกใจเท่าฝ่ามือหนาที่ลูบส่วนอ่อนไหวของผมที่ปูดนูนผ่านเนื้อผ้า แถมยังส่งปลายนิ้วโป้งมาขยี้ส่วนปลายจนผมรู้สึกได้ถึงความเฉอะแฉะภายใน สุดท้ายก็เหมือนคนกำลังบินบนที่สูงแล้วตกแอ๊กกระแทกพื้นอย่างแรง เมื่อร่างสูงหยุดทุกการกระทำ ทิ้งตัวผมลงกองบนพื้น แล้วหยิบถาดขนมเดินออกไปโดยไม่สนใจผมอีกเลย ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมได้แต่งง ทำไมพี่มาร์คถึงพูดกับผมแบบนี้ แต่ที่แน่ๆ วันนี้ผมอดเล่นน้ำแล้วฮะ วิ่งกลับบ้านให้ไว
++++++++++++++
"แบมแบ๊มมมมม" พี่จินยองวิ่งมากอดรัดฟัดผมที่พึ่งเดินมาถึงโต๊ะในตอนเย็น
"ทำไมวันเสาร์เบี้ยวพี่ล่ะ ไม่เห็นมาเล่นน้ำด้วยกันเลย"
"โทษทีฮะ วันหลังล่ะกันนะฮะ" ผมยิ้มแห้งๆ จะบอกได้ไงล่ะว่าเกิดไรขึ้นจนต้องไปโลกสวยด้วยมือเราที่บ้าน
"อ่าว ไอ้มาร์คมาพอดี" ผมก้มหลบหน้าแดงๆ ไปกับไหล่พี่แจ๊คสัน พี่มาร์คก็ดูปกติดี ที่จริงก็แอบโล่งใจ แต่ก็แอบใจแป้วหน่อยๆ ที่เรื่องของผมไม่ทำให้พี่เค้าสนใจได้เลย ผมแอบลอบมองก็เห็นสายตาคมมองมาดุๆ พร้อมกับเอาลิ้นดุนข้างแก้ม แบดมาก
"ไอ้มาร์คไปกินหมูย่างด้วยกันมั๊ยวะ น้องแบมไปด้วย" พี่แจ๊คสันถาม ผมนี่รอลุ้นคำตอบเลย
"ตอนแรกก็ว่าจะไป แต่เปลี่ยนใจแล้ว กูกลับก่อนละกัน" พี่มาร์คกระชากกระเป๋าเดินออกไป
"อะไรของมึงวะ ช่วงนี้แปรปรวนชิปหาย" พี่แจ๊คตะโกนไล่หลังตาม ผมลุกขึ้นสะพายกระเป๋า
"แบมพึ่งนึกได้ว่ามีนัด ไว้วันหลังจะไปทานด้วย วันนี้ขอตัวก่อนนะฮะ" ผมโค้งลาทุกคน ท่ามกลางเสียงบ่นเสียดาย ผมตัดสินใจวิ่งตามพี่มาร์คไปที่ลานจอดรถหลังตึก
"ฮื้อ หายไปไหนของเค้านะ" ผมหันซ้ายหันขวาไม่เจอใครเลย แล้วอยู่ๆก็มีมือมาปิดปาก โดนแขนล็อคตัวจากด้านหลังลากเข้าซอกตึก มือหนาตรึงไหล่ดันตัวผมจนหลังชิดกำแพง
"พี่มาร์ค!!!"
"จะตามมาปั่นหัว หรือจะมาอ่อยล่ะ ที่ห้อมล้อมอยู่ยังไม่พอรึไง" พี่มาร์คดูหงุดหงิดจนผมเริ่มกลัว
"แบมไม่เข้าใจ พี่พูดเรื่องอะไรฮะ แบมแค่จะบอกว่าถ้าพี่ไม่พอใจแบมจนไม่ไปทานข้าวกับเพื่อนต่อไป แบมจะพยายามไม่มาหาแล้วก็ได้ ถ้าไม่ชอบหน้ากันก็บอกตรงๆ สิฮะ ไม่ต้องมาแกล้งแบบวันนั้นก็ได้" พูดเองดราม่าเอง น้ำตาคลอ จริงๆ ไม่ได้ตั้งใจจะตัดพ้ออะไร แต่ก็น้อยใจจริงๆ นี่นา นิ้วยาวบีบคางผมดึงให้เงยหน้ามาสบตาคมดุ
"บอกแล้วไงว่าไม่ชอบพวกแอ๊บใส บีบน้ำตาไม่ได้ผลกับฉันหรอกนะ" พี่มาร์คดึงเสื้อผมออกจากกางเกงล้วงมือไปลูบคลึงหน้าท้อง จนผมตัวเกร็ง
"แล้วหลังจากตอนนั้นไปให้ใครช่วยล่ะ"
"จะ จะให้ใครช่วยล่ะฮะ น่าอายจะตาย แต่ แต่ตอนทำแบมเอาแต่คิดถึงหน้าพี่มาร์คฮะ นี่แบมแปลกรึเปล่า" สารภาพออกไปก็ได้แต่เขินหน้าแดง แต่ก็น่าสงสัยจริงๆ นั่นแหละ แอบลอบมองพี่มาร์คที่ดูเหมือนจะยิ้มนิดๆ เอาลิ้นดุนข้างแก้ม มันข่วนหัวใจรู้มั๊ยฮะพี่ต้วน
"อ่อยหรอ แต่ว่าพูดดีวันนี้จะให้รางวัลละกัน หลังจากนี้ไปจะได้นึกถึงแต่ฉันเวลาช่วยตัวเองไง" พี่มาร์คจ้องมองปากล่างของผม ก่อนจะกดจูบ ดูดดึงเล่น ลิ้นร้อนเลียเหมือนชิมขนมก่อนจะสอดเข้ามาภายในโพรงปากเกี่ยวกับลิ้นผม พยายามตอบโต้แม้จะดูเงอะงะอยู่บ้างก็ตามที ในหัวของผมว่างเปล่ามีเพียงสัมผัสของคนตรงหน้าที่แจ่มชัด เสื้อถูกปลดกระดุมออกอย่างชำนาญ มือหนาลูบคลำไปทั่วบนผิวเนื้อ
"อื้อ พิ พี่มาร์ค แบมเสียว" ผมเผลอขยุ้มมือลงบนกลุ่มผมนุ่มของคนที่กำลังรัวลิ้นบนยอดอก อีกข้างก็ถูกปรนเปรอจากนิ้วยาวไม่ให้น้อยหน้า เสียวจนส่วนล่างเริ่มแข็งชันจนต้องหนีบขา พี่มาร์คเหมือนจะรู้ว่าผมรู้สึก เลยแทรกขาเข้ามาตรงกลางกดเบียดถูไถไปมา คนบ้าจะเก่งเกินไปแล้วนะ มือหนาปลดตะขอกางเกงล้วงไปลูบไล้ส่วนอ่อนไหว พี่มาร์คพลิกตัวผมหันเข้าหากำแพง ตามมานาบลำตัวไปกับหลังของผม มือนึงดึงรั้งชั้นในลงจนส่วนแข็งขืนโผล่พ้นออกมาและเริ่มรูดรั้งไปตามความยาว อีกมือก็บดคลึงไปตามผิวเนื้อ ลำตัว หน้าอก
"อ๊ะ อื้อ อื้อ พี่มาร์ค" ผมครางเสียงกระเส่า เมื่อพี่มาร์คขบเม้มลงบนติ่งหู จูบไล่ไปตามหลังคอมาถึงลาดไหล่ พี่มาร์คสาวมือเร็วขึ้นจนผมเผลอโยกสะโพกตามจังหวะ และผมก็รู้สึกถึงของพี่มาร์คที่คับแน่นโดนสะโพกผมด้านหลัง ผมเบนหน้ากลับไปมอง เห็นพี่มาร์คกัดปาก คนอะไรเซ็กซี่เกินไปแล้ว อื้อ
"พี่มาร์ค แบม แบมจะไปแล้ว อื้อ" ผมกระตุกสองสามครั้งปล่อยของเหลวขุ่นออกมาเต็มมือใหญ่ พี่มาร์คกอดผมแน่น ผมเองก็จับท่อนแขนพี่มาร์คไว้เป็นที่ยึด ยืนนิ่งอยู่ซักพัก ผมยืนหอบแทบหมดแรง สภาพผมไม่ต่างจากแก้ผ้าซักเท่าไหร่ รีบดึงกางเกงมาใส่ให้เรียบร้อย ติดกระดุมไว้สองสามเม็ด รีบหยิบทิชชู่มาเช็ดมือพี่มาร์ค พอมีสติแล้วโคตรอายเลย เช็ดไปก้มหน้าไป อยู่ๆเสื้อช้อปก็ลอยมาคลุมหัว
"ใส่ซะ เดี๋ยวพาไปส่งบ้าน" หน้าดุๆ ที่มองมา แต่น่าแปลกที่ตอนนี้มันกลับทำให้ผมอบอุ่นจนเผลอยิ้มกว้างจนแก้มกลมขึ้นเป็นลูก ถึงจะไม่เข้าใจอะไรเลยกับการกระทำของพี่มาร์คก็เถอะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น